Siber Güvenlik dedikleri zaman “seyr-ü sefain emniyeti ve tedabiri” gelmeli aklınıza. Oysa o manaya gelmeyen şeyler telaffuz ediliyor güya uzmanlar tarafından. Bu tabirin cybernetics ile alakasını bilmek isteyenler için işaret ediyoruz. Norbert Wiener’in “cybernetics…” kitabını okumalısınız. Ve, ve… “güvenli internet” dediğiniz şeyde “enformatik konnektörleri okur yazar olmanıza" istinat edilmelidir. Aksi halde dijital muamelatta sahtecilik, aldatma, cürüm muhafızlığı gibi meşgalenin maliyeti altına insanları sokmak gibi bir kelalaka maslahat ihdas olunur ki bunun altından kimse kalkamaz. Yani nettaşa, webdaşa “enformatik evrimde yetkinlik formasyonu” kazandırılana kadar bu tür saçmalıklarla uğraşacağız maalesef.
Güvenli internet kullanımı diye bir bahse seferber olmuş herkes. Öyle dört başı mamur, efradıyla ağyarıyla her cihetine kafa yorulmuş mütalaa ile nettaşın, webdaşın huzurunda arz-ı endam eden edene! Peşinen beyan edelim: halt etmede elbirliği emsaline başkaca şahit olmadık desek yeridir bu manzara hakkında. Kel alaka yahu. Kamuya açık herhangi meşgaleye yahut meraka arzedilen ve kamu hizmetine mahsus müracaata küşadedilen web ekranlarına işi düşenin “güvenlikten endişe etmesi” makul bi’şey ise eğer kel alaka laf eden ben oluyorum.
Müşteri görünümlü, satıcı görünümlü sahtekardan nasıl korunursun tembihleri mesela alış-verişin fiziki mahallinde muamele başlamadan önce tehdide, hileye uyanık durmanızı sağlar. Fakat webde hile herhangi gizleyici kılıfa, kıyafete büründürülemez ki masum, mer’i, mendup bi’şey sandırılabilinsin. “Seni kandıracağım diyerek satış mı yapılırmış pazarda” sualine evet diyorsanız pes vallahi. Öyle bir izhar yok ki mi dediniz? Siz öyle sanın. Web sitesi açıldığı anda bütün herşeyi meydandadır. Hiçbir işletimi saklı değildir. Saklanamaz. Çünkü bir otomaton, sistem, mekanizma bütün dahili safha ve uzuvlarıyla huzurdadır. Dış alakalarının alma verme cihetleri, ölçüleri, şartları, vakitleri falan hepsinin meyan ve farzları da huzurdadır.
Peki bu aleni sahtekarlık nasıl oluyor da piyasaya açılabiliyor diye soruşturmayan bir insanın, nettaşa, “şöyle sakın böyle sakın” diyerek “internetin güvenliğini” sağlayabileceğini kabul edemezsiniz.
Siber siber diyorlar. O kelimeyi şimdilerde telaffuz edenler aslında sibernetik demek istiyorlar. Ne Norbert Wiener’in zihinlerde tulu ettirmeye çalıştığına atfedilebilir olanlar ne de onun cyber’den türettiği evvelki mana ve çağrışımları ile cybernetics diye uydurduğu kelimeye izafe edilenler arasında sahih münasebet kalmıştır bugün. Ne dediğini bilmeyenlerden atılan atılana meydana siber siber diye!..
Wiener’in “cybernetics, or control and communication in the animal and the machine” kitabının Türkçe’de ticari bir tercümesi bile yok. 1948’de ilk telif yayını ve Wiener’in vefatından sonraki sene ise 1965’te yapılmış ikinci edisyonu. Hâlâ yayımlanmış bir Türkçe çeviri yok. Fakat tavşanın suyunun suyunun suyu “çevirilere, raporlara, değinilere” dayanarak talim, tembih, terbiye satan satana.
